ویژگیهای زبان برنامه
بحث این فصل در مورد یکی از مهمترین و قویترین ویژگیهای زبان برنامه نویسیC++، یعنی اشاره‌گرها (pointer) است. در فصل ششم مشاهده کردید که مراجعه‌ها می توانند برای انجام عملیات ارسال به روش مراجعه بکار گرفته شوند. اشاره‌گرها هم می توانند چنین عملیاتی انجام دهند و می توانند برای ایجاد و دستکاری ساختمان داده‌های دینامیکی (پویا) همانند لیست پیوندی، صف‌ها، پشته‌ها و درخت‌ها بکار گرفته شوند. در این فصل به توضیح مفاهیم پایه و بررسی رابطه موجود مابین آرایه‌ها و اشاره‌گرها خواهیم پرداخت. بررسی آرایه‌ها بعنوان اشاره‌گر از زبان برنامه‌نویسی C مشتق شده است. همانطوری که در فصل هفتم مشاهده کردید، کلاس vector مبادرت به پیاده‌سازی آرایه‌ها به روش خاصی می کند. به همین ترتیب، C++ دو نوع رشته عرضه می کند، شی هایی از کلاس string (که در فصل سوم از آنها استفاده کردیم) و رشته‌های مبتنی بر اشاره‌گر char * به سبک C. بحث این فصل بر روی رشته‌های اشاره‌گر char * متمرکز است تا دانش شما در ارتباط با اشاره‌گرها عمیق‌تر شود. در واقع، رشته‌های مطرح شده در بخش ۴-۷ و بکار رفته در برنامه ۱۲-۷ از نوع رشته‌های مبتنی بر اشاره‌گر char * بودند.
ویژگیهای زبان برنامه
فهرست:
اعلان و مقداردهی اولیه متغیرهای اشاره‌گر
عملگرهای اشاره‌گر
ارسال آرگومان به توابع به روش مراجعه با اشاره‌گرها
کاربرد const همراه با اشاره‌گرها
مرتب‌سازی انتخابی به روش مراجعه
عملگر sizeof
عبارات اشاره‌گر و محاسبات اشاره‌گر
رابطه مابین اشاره‌گرها و آرایه‌ها
آرایه‌ای از اشاره‌گرها
مبحث آموزشی: بازی کارت
اشاره‌گرهای تابع
پردازش رشته‌های مبتنی بر اشاره‌گر
اصول کاراکترها و رشته‌های مبتنی بر اشاره‌گر
توابع دستکاری کننده رشته
سلام ممنون دوست عزیز.
اگه آموزش visual ++c رو هم بزارید ممنون میشم واقعا احتیاج دارم.با تشکر
۱
چشم به زودی…
۱
عاااااااالی بود،ممنون…
۱
موفق باشید 🙂
۱